Nasze życie na ziemi jest nie tylko pielgrzymką wiary, ale też nieustanną walką ze złem i szatanem, księciem ciemności, który niestrudzenie poszukuje sposobów na odciągniecie nas od Chrystusa i uczynienie z nas niewolników grzechu, zamętu, goryczy, cynizmu i rozpaczy. Dopiero w Chrystusie uzyskujemy pełną wolność. Zapraszam do udziału w rekolekcjach tych , którzy czuja się związani duchowo i dręczeni.Dodatkowo o.Łukasz Buksa omówi demoniczne pułapki współczesnego świata.Miedzy innymi telefon, komputer- pułapka czy środek usprawniający nasze życie i świat relacji.

Nauczanie Kościoła i objawienia prywatne: Maria Simma , Stefania Horak, Św. Katarzyna z Genui - w trosce o Kościół cierpiący )

Owocem Ducha jest: miłość,radość, pokój,cierpliwość,uprzejmość,dobroć, wierność,łagodność,opanowanie (Ga 5,22-23) Przyjęcie darów Ducha Św. przynosi owoce.Owoce te kształtują się wiarygodnym znakiem, że przyjął on Ducha. Po nich poznajemy,że drzewo jest zdrowe i należy do Bożych ogrodów.

Zapraszamy kobiety, które pragną odkryć swoją kobiecość (misje i tożsamość) jako zamysł i dar Boga, będący jednocześnie drogą do Niego i szansą na pogłębienie relacji z Nim. Na nasze spotkanie rekolekcyjne zapraszamy kobiety pragnące pogłębionej refleksji nad swoją kobiecością już od początku życia. Będziemy mieli możliwość poddania się leczącej miłości Boga Ojca: relacji z matką i ojcem, które – począwszy od dzieciństwa – rzutowały na ich kobiecość i postrzeganie siebie. To okazja, by spotkać się z dziewczynką, która drzemie w każdej kobiecie, aby pomóc jej dojrzeć i nawiązać osobistą, dorosłą więź z Jezusem. „Niezbędna pomoc”, „matka”, „poddana mężowi”… Takie opisy powołania kobiety niejednokrotnie budzą sprzeciw i przekonanie, że kobiety są wykorzystywane przez mężczyzn, że macierzyństwo to ograniczenie, że życie bez męża to degradacja, a mówiąc ogólnie, że kobiety „mają gorzej”. Rzeczywiście, są kultury, w których odwieczny i pełen miłości plan Boga w stosunku do kobiety został wypaczony przez ludzki grzech. Ten weekend rekolekcyjny ma na celu ukazanie chrześcijańskim kobietom, jak wielkie rzeczy Bóg im uczynił (por. Łk 1, 49) i jak czerpać radość z Bożego powołania na codzień. Nasza refleksja będzie animowana, w duchu trzech kluczy: duchowym, psychologicznym i społecznym.

Kim jestem? To jedno z najważniejszych pytań, na jakie trzeba sobie odpowiedzieć w życiu. Pytanie o tożsamość i o życiowe powołanie. Kiedy je sobie zadajemy? W jaki sposób i gdzie poszukujemy odpowiedzi? Rodzimy się jako synowie, aby stawać się mężami i ojcami. Na drodze życia przekonujemy się, że nie jest łatwo pozwolić się prowadzić jako syn, budować relację jako partner i dawać siebie jako ojciec Męskość i tożsamość są integralnie ze sobą związane. Nie ma męskości bez tożsamości. Mężczyzna który sam nie wie, kim jest, dokąd zmierza oraz jaka jest jego rola w życiu traci swoją indywidualną podmiotowość i staje się częścią anonimowej zbiorowości, popychaną i sterowaną z zewnątrz masą ludzką. Honor, odpowiedzialność, wierność, patriotyzm, odwaga stają się wartościami niepotrzebnymi a nawet uznawanymi za szkodliwe, bo wyłamują się z ogólnie przyjętej chęci formatowania ludzi w jeden określony przedmiotowy sposób. Jego stosunek do siebie i do innych ludzi a zarazem także do kultury i tradycji zanika. I tym samym mężczyzna staje się tylko zaprogramowanym dostarczycielem wartości materialnych, które zapewniają mu jak najbardziej komfortowy byt. Obudowanie tożsamości jest fundamentem powrotu do wzorców męskości, wartości, autorytetów i norm etycznych, które wynikają z wierności Słowu Bożemu. „Pan jest moją mocą i źródłem męstwa!” (KW 15:2) mówi Pismo Święte, obrazując męskość i tożsamość zanurzoną w Boskiej rzeczywistości. I refleksjami z życia właśnie w tej perspektywie będą dzielić się z uczestnikami wyjątkowi prelegenci – czytamy w zaproszeniu na konferencję. Mężczyźni, którzy pragną rozwijać własną tożsamość, zapraszamy na rekolekcje.